| تا به شاهی نشستی از پی تو | هفت کشور همی‌شود هفتاد | |
| خلق را قبله گشت خانه‌ی تو | همچو زین پیش خانه‌ی نوشاد | |
| پدر پیشبین تو به تو شاه | بس قوی کرد ملک را بنیاد | |
| ملک چون کشت گشت و تو باران | این جهان چون عروس و تو داماد | |
| چاکرانند بر در تو کنون | برتر از طوس نوذر و کشواد | |
| از پی تهنیت خلیفه به تو | بفرستد کس، ار بنفرستاد | |
| ای امیری که در زمانه‌ی تو | نیست شد نام ز فتی و بیداد | |
| کف به رادی گشاده، چشم به مهر | دست دادت خدای با کف راد | |
| زائر از تو به خرمی و طرب | درم از تو به ناله و فریاد | |
| تخت شاهی و پادشاهی و ملک | بر تو و بر زمانه فرخ باد | |
| چون پدر کامکار باش که تو | پدر دیگری به رسم و نهاد | |
| ماه خرداد بر تو فرخ باد | آفرین باد بر مه خرداد |