| مهر از تو ندیدم و وفا هم | جور از تو کشیدم و جفا هم | |
| چیزی به دلت اثر ندارد | آسوده ز وردم از دعا هم | |
| یک دل ز تو شادمان ندیدم | غیر از تو ملول و آشنا هم | |
| چشمت ز نگاه مردم‌افکن | قلاش فکند و پارسا هم | |
| زلفت ز کمند پیچ در پیچ | درویش گرفت و پادشا هم | |
| از دیر و حرم مسافران را | مقصود تویی و مدعا هم | |
| من اول و آخری ندارم | مبدا تویی و منتها هم | |
| هر منظرت از مه دو هفته | شهری متحیرند ما هم | |
| بالای تو هر کجا نشیند | بس فتنه که خیزد و بلا هم | |
| چندان نگه تو بی‌خودم کرد | کز خویش گذشتم از خدا هم | |
| تا زان سر کوی پا کشیدم | دستم از کار رفت و پا هم | |
| در دور دهان و چشم ساقی | از زهد برستم از ریا هم | |
| بس خرقه به کوی می فروشان | رهن می ناب شد روا هم | |
| از جلوه‌ی مهوشی فروغی | مغلوب هوس شدی هوا هم |