| پادشاها لشکر توفیق همراه تو اند | خیز اگر بر عزم تسخیر جهان ره می‌کنی | |
| با چنین جاه و جلال از پیشگاه سلطنت | آگهی و خدمت دلهای آگه می‌کنی | |
| با فریب رنگ این نیلی خم زنگارفام | کار بر وفق مراد صبغه الله می‌کنی | |
| آن که ده با هفت و نیم آورد بس سودی نکرد | فرصتت بادا که هفت و نیم با ده می‌کنی |