| دوش زلف سیهت بنده‌نوازیها کرد | دل دیوانه به زنجیر تو بازیها کرد | |
| آتش چهره‌ی تو مجمره سوزیها داشت | عنبرین طره‌ی تو غالیه سازیها کرد | |
| لب پر شکر تو شهد فشانیها داشت | چشم افسون گر تو سحر طرازیها کرد | |
| تا نسیم سحر از جعد بلندت دم زد | عمر کوتاهم از این قصه درازیها کرد | |
| تا فروغی دلش از شوق فروزان گردد | چین کاکل به سرت چتر فرازیها کرد |