قسمت سوم

غمخوار توام غمان من من دانم		خون‌خوار منی زیان من من دانم
تو ساز جفا داری و من سوز وفا		آن تو تو دانی، آن من من دانم

□

دیوانه‌ی چنبری هلال تو منم		پروانه‌ی عنبری مثال تو منم
نیلوفر خورشید جمال تو منم		خاکستر آتش خیال تو منم

□

در خواب شوم روی تو تصویر کنم		بیدار شوم وصل تو تعبیر کنم
گر هر دو جهان خواهی و جان و دل و دین		بر هر دو و هر سه چار تکبیر کنم

□

دود افکن را بگو که بس نالانم		دودی بر شد که دودگین شد جانم
بر من بدلی کرد به دل جانانم		دل گردانی مکن که سرگردانم

□

ای کرده تن و جان مرا مسکن غم		در باغ دلم شکفته شد سوسن غم
تا پای مرا کشید در دامن غم		غم دشمن من شده است و من دشمن غم

□

روز از پی هجر تو بفرسود دلم		شب در پی روز وصل نغنود دلم
بس روز که چون روز روان بود دلم		تا با تو شب شبی بیاسود دلم

□

هر روز در آب دیده‌اش می‌یابم		شد ز آتش و آب صبر برده خوابم
هرچند که بر آتش عشقت آبم		در عشق چو آب پاک و آتش نابم

□

گردون قفسی است سبز پرچشمه چو دام		مرغان همه زین قفس پریدند مدام
دیری است در این قفس ندیده است ایام		یک مرغ چو من همای خاقانی نام

□

گر هیچ به بندگیت درخور باشم		در شهر تو سال و مه مجاور باشم
شروان ز پی تو کعبه شد جان مرا		گر برگردم ز کعبه کافر باشم

□

گفتی بروم، مرو به غم منشانم		تا دست به جان درنکند هجرانم
جانم به لب آمده است و من می‌دانم		هان تا نروی تا نه برآید جانم