از افق ملکت ار ستاره فرو شد
|
|
طلعت شمس ابد سوار بماناد
|
ماه نوار در حجاب غرب نهان شد
|
|
داور شرق آفتابوار بماناد
|
از چمن دولتی که باغ کیان راست
|
|
گر گل نو رفت نوبهار بماناد
|
دست قضا گر شکست شاخ نو از سرو
|
|
سرو سعادت به جویبار بماناد
|
گر رطب رنگ ناگرفته شد از نخل
|
|
نخل کیانی به نخلزار بماناد
|
ور گهر تاج نابسوده شد از بحر
|
|
بحر گهر زای تاجدار بماناد
|
مدت عمر ار نداد کام سیاوش
|
|
دولت کاوس کامکار بماناد
|
ور به اجل زرد گشت چهرهی سهراب
|
|
رستم دستان کارزار بماناد
|
زادهی بهرام گور کور که ار شد
|
|
عزت بهرام برقرار بماناد
|
چشم و چراغی که از میان کیان رفت
|
|
نور کیان ظل کردگار بماناد
|
گر به گهر باز رفت جان براهیم
|
|
احمد مختار شاد خوار بماناد
|
شیر بچه گر به زخم مور اجل رفت
|
|
پیلفکن شیر مرغزار بماناد
|
بچهی باز ار شکار دست قضا گشت
|
|
باز سپید ظفر شکار بماناد
|
شاه معظم مسیح قالب ملک است
|
|
ملک ز عدلش بر آب کار بماناد
|
عمر سلیمان عهد باد ابدالدهر
|
|
حضرت بلقیس روزگار بماناد
|
تاج سر آفرینش است شه شرق
|
|
در کنف آفریدگار بماناد
|
تحفهی اسلامیان دعاست که یارب
|
|
خسرو اسلام شهریار بماناد
|