| آه و دردا که شبیخون اجل | در زد آتش به شبستان اسد | |
| بدل نغمه‌ی عنقاست کنون | نغمه‌ی جغد بر ایوان اسد | |
| اسدالله عجم خواند علیش | که علی بود ز اقران رسد | |
| لاجرم خیبر خزران بگشاد | ذوالفقار کف رخشان اسد | |
| لاجرم ز ابلق چرب‌آخور چرخ | دل دلی داشت خم ران اسد | |
| بود معن عرب و سیف یمن | در کرم هندوی دربان اسد | |
| گر اسد خانه‌ی خورشید نهند | داشت خورشید کرم خان اسد | |
| تاج بخش ملک مشرق بود | این نه بس باشد برهان اسد | |
| مشتری ساختی از جرم زحل | مسن خنجر بران اسد | |
| باز مریخ ز مهر افکندی | ساخت زر بر تن یکران اسد | |
| باز زهره به عطار بردی | نامه‌ی جود به عنوان اسد | |
| باز مه بودی هر ماه دوبار | گاه خوان گاه نمکدان اسد | |
| آسمان کردی بر گنج کمال | حمل و ثور دو قربان اسد | |
| مهر و مه بود چو جوزا دو بدو | خادم طالع سرطان اسد | |
| کمتر از داس سر سنبله بود | اسد چرخ به میزان اسد | |
| نیش عقرب شده و قوس قزح | هم کمان هم سر پیکان اسد | |
| مجلسش کعبه و انداخته دلو | خلق در زمزم احسان اسد | |
| بخت بر کوس فلک بستی پوست | از تن جدی به فرمان اسد | |
| وز فم الحوت نهادی دندان | بر سر ترکش ترکان اسد | |
| سالها قصد فلک داشت مگر | جنبش رای فلک‌سان اسد |