| در غربت اگر ز درد دل نالم | هم ناله‌ی من پزشک من باشد | |
| واندر تب اگر مزوری سازم | اشکم تر من تمشک من باشد | |
| گویم همه روز مغز پالایم | و آن را که شنود رشک من باشد | |
| وانگاه پی مغز خشک پالوده | پالوده‌ی من سرشک من باشد |
| در غربت اگر ز درد دل نالم | هم ناله‌ی من پزشک من باشد | |
| واندر تب اگر مزوری سازم | اشکم تر من تمشک من باشد | |
| گویم همه روز مغز پالایم | و آن را که شنود رشک من باشد | |
| وانگاه پی مغز خشک پالوده | پالوده‌ی من سرشک من باشد |