ای قبلهی جان کجات جویم
|
|
جانی و به جان هوات جویم
|
گز زخم زنی سنانت بوسم
|
|
ور خشم کنی رضا جویم
|
دیروز چو افتاب بودی
|
|
امروز چو کیمیات جویم
|
دوشت همه شب چو بدر دیدم
|
|
امشب همه چو سهات جویم
|
ای در گرانبهاتر از روح
|
|
چون روح سبک لقات جویم
|
وی ماه سبک عنانتر از عمر
|
|
چون عمر گرانبهات جویم
|
خورشیدی و برنیائی از کوه
|
|
هر صبحدم از صبات جویم
|
تو زیر زمین شدی چو خورشید
|
|
تا کی ز بر سمات جویم
|
ای گمشده آهوی ختائی
|
|
هم ز آبخور ختات جویم
|
صیاد قضا نهاد دامت
|
|
از دامگه قضات جویم
|
ای گوهر یادگار عمرم
|
|
چونت طلبم، کجات جویم؟
|
دریا کنم اشک و پس به دریا
|
|
در هر صدفی جدات جویم
|
از دیده نهان درون و همی
|
|
از وهم برون چرات جویم؟
|
در جانی و ز انس و جانت پرسم
|
|
نزدیکی و دور جات جویم
|
خاقانیت آشنای عشق است
|
|
هم در دل آشنات جویم
|
ای صبر که کشتهی فراقی
|
|
در معرکهی بلات جویم
|
وی دل که به نیم نقطه مانی
|
|
در دائرهی عنات جویم
|
وی جان که کبوتر نیازی
|
|
پر سوخته در هوات جویم
|
وی نقش زیاد طالع من
|
|
در زایجهی فنات جویم
|
چون نقش زیاد کس نبیند
|
|
کی در ورق بقات جویم
|
ای مرکب عمر رفته پی کور
|
|
ز آن سوی جهان هبات جویم
|
وی بلبل جغد گشته وقت است
|
|
کز نوحهگری نوات جویم
|
ای سینه که دردمندی از غم
|
|
هم زانوی غم دوات جویم
|
درد تو جراحتی است ناسور
|
|
از زخم اجل شفات جویم
|
ای تن که به چشم درد آزی
|
|
از جود تو توتیات جویم
|
چون خوان کرم نماند تا کی
|
|
برگت طلبم، نوات جویم
|
ای چرخ شریف کش که دونی
|
|
جان را دیت از دهات جویم
|
وی خاک عزیز خور به خواری
|
|
تن را عوض از جفات جویم
|
ای روز کرم فرو شدی زود
|
|
از ظل عدم ضیات جویم
|
ای ماه گرفته نور دانش
|
|
در عقهی اژدهات جویم
|
وی روضهی بوستان دولت
|
|
در دخمهی پادشات جویم
|
ای تاج کیان، کیالواشیر
|
|
در عالم کبریات جویم
|
قدر تو لوا زده است بر عرش
|
|
در سایهی آن لوات جویم
|
ز آن سوی فلک به دیهی وهم
|
|
مجدت نگرم، سنات جویم
|
از عقل همه هوات خواهم
|
|
وز نفس همه ثنات جویم
|
رفتی که وفا نکرد عمرت
|
|
تا جان دارم وفات جویم
|
بر تختهی صدق بودی آحاد
|
|
زان اول اولیات جویم
|
بگذشتی و صفر جای تو یافت
|
|
از صفر کجا صفات جویم
|
قحط کرم است روزی جان
|
|
از مائده سخات جویم
|
طفلی است هنر که مادرش مرد
|
|
پرورودنش از عطات جویم
|
گرچه ز ملوک عهد بودی
|
|
در زمرهی اصفیات جویم
|
امروز که تشنه زیر خاکی
|
|
فیض از کرم خدات جویم
|
فردا به بهشت گشته سیراب
|
|
در کوثر مصطفات جویم
|