| چشم بر پرده‌ی امل منهید | جرم بر کرده‌ی ازل منهید | |
| علت هست و نیست چون ز قضاست | کوشش و جهد را علل منهید | |
| چون بنابود دل قرار گرفت | بود یک هفته را محل منهید | |
| عمر کز سی گذشت کاسته شد | مهر بر عمر ازین قبل منهید | |
| مه بکاهد چو زو دو هفته گذشت | عمر را جز به مه مثل منهید | |
| شهد کز حلق بگذرد زهر است | نام آن زهر پس عسل منهید | |
| رزق جستن به حیله شیطانی است | شیطنت را لقب حیل منهید | |
| به توکل زیید و روزی را | وجه جز لطف لم‌یزل منهید | |
| نامرادی مراد خاصان است | پس قدم در ره امل منهید | |
| حرص بی‌تیغ می‌کشد همه را | پس همه جرم بر اجل منهید | |
| رخت دل بر در هوس مبرید | مهر شه بر زر دغل منهید | |
| خرد سخته را هوا مکنید | رطب پخته را دقل منهید | |
| ای امامان و عالمان اجل | خال جهل از بر اجل منهید | |
| علم تعطیل مشنوید از غیر | سر توحید را خلل منهید | |
| فلسفه در سخن میامیزید | وآنگهی نام آن جدل منهید | |
| وحل گمرهی است بر سر راه | ای سران پای در وحل منهید | |
| زجل زندقه جهان بگرفت | گوش همت بر این زجل منهید | |
| نقد هر فلسفی کم از فلسی است | فلس در کیسه‌ی عمل منهید | |
| دین به تیغ حق از فشل رسته است | باز بنیادش از فشل منهید | |
| حرم کعبه کز هبل شد پاک | باز هم در حرم هبل منهید |