| کیخسرو هدی که غلامانش را خراج | طمغاج خان به تبت و یغما برافکند | |
| حمل خزانه‌اش به سمرقند برنهد | نزل ستانه‌اش به بخارا برافکند | |
| تا بس نه دیر والی شام و شه یمن | باجش به مصر و ساو به صنعا برافکند | |
| ملک عجم به کوشش دولت بپرورد | نام عرب به بخشش نعما برافکند | |
| چون ز آب خضر جام سکندر کشد به بزم | گنج سکندر از پی یقما برافکند | |
| بدر سماک نیزه که بر قلب مملکت | اکسیرها ز سعد موفا برافکند | |
| ز آن رمح مارسان ز دم کژدم فلک | بیرون کند گروه به زبانا برافکند | |
| پشت کمان و تیر چلیپا کند به رزم | تا اسم روم و رسم چلیپا برافکند | |
| شمشیر نصرت الدین چون پر جبرئیل | خسف سبا به کشور اعدا برافکند | |
| بخت کیالواشیر از نه فلک گذشت | سایه به هشت جنت ماوا برافکند | |
| نه حرف نام اوست به ده نوع حرز روح | تا نقش آن، به عرض معلی برافکند | |
| ز اشکال تیغ او قلم تیز هندسی | بر سطح ماه خط معما برافکند | |
| ترتیب قوقه‌ی کله بندگانش راست | رنگی که افتاب بخارا برافکند | |
| هر شب برای طرف کمرهای خادمانش | دریای چرخ لل لالا برافکند | |
| هر سال مه سیاه شود بر امید آنک | روزیش نام خادم و لالا برافکند | |
| آقسنقری است روز و قراسنقری است شب | بر هر دو نام بنده و مولا برافکند | |
| آبای علویند کمر دار و این خلف | راضی بدان که سایه به آبا برافکند | |
| مشفق پدر، مرید پسر به بود که نخل | بر تن کمر به خدمت خرما برافکند | |
| گر بهر عزم کیان بر عراق و پارس | ظل همای رایت علیا برافکند | |
| در گوش گوشوار سمعنا کشد عراق | بر دوش طیلسان اطعنا برافکند |