گر جان ما به مرگ منوچهر غم زده است
|
|
تو دیر زی که دولت تو غم نشان ماست
|
گر معتقدتر از تو شنیدیم هیچ میر
|
|
پس اعتقاد رافضیان رسم و سان ماست
|
گر شیردل از تو شناسیم هیچ مرد
|
|
مندیل حیض سگ صفتان طیلسان ماست
|
محمود همتی تو و ما مدح خوان تو
|
|
شاید که جان عنصری اشعار خوان ماست
|
مداح توست و مخلص توست و مرید توست
|
|
تا طبع ما و سینهی ما و روان ماست
|
هر چند این قصیده گواهی است راست گوی
|
|
بر دعوی وفاق تو کاندر نهان ماست
|
اخلاص و صدق و منقبه داریم و خود نداشت
|
|
غدر و نفاق و منقصه تا خاندان ماست
|
ما را گمان فتد که بمانی هزار سال
|
|
معلوم صد هزار یقین در گمان ماست
|
نوروز را به خدمت صدرت مبارکی است
|
|
وز مدحتت مبارکی دودمان ماست
|
منشور حاجبی و امیریت تازه گشت
|
|
وین تازگی ز بهر صلاح جهان ماست
|
گوئیم جاودانت بقاباد و این دعاست
|
|
آمین پس از دعا مدد جاودان ماست
|