| این پرده کاسمان جلال آستان اوست | ابری است کافتاب شرف در عنان اوست | |
| این ابر بین که معتکف اوست آفتاب | وین آفتاب کابر کرم سایبان اوست | |
| این پرده گرنه صحن بهشت است پس چرا | رضوان مجاور حرم روضه سان اوست | |
| این پرده گرنه بحر محیط است پس چرا | اصداف ملک را گهر اندر نهان اوست | |
| این پرده گرنه عرش مجید است پس چرا | ارواح قدس را قدم اندر میان اوست | |
| این پرده گرنه چرخ رفیع است پس چرا | سعد السعود را شرف اندر قران اوست | |
| این پرده گرنه صخره‌ی کعبه است پس چرا | لب‌های عرشیان همه بوسه ستان اوست | |
| برجیس موسوی کف و کیوان طور حلم | هارون آستانه‌ی گردون مکان اوست | |
| خورشید کرد میل زمین بوس او ازآنک | سایه‌اش هزار میل بر از آسمان اوست | |
| خط امان ستانه‌ش و لب‌های خسروان | العبد بر نوشته به خط امان اوست | |
| در صف و سجده از قد و پیشانی ملوک | نون و القلم رقم زده بر آستان اوست | |
| خاک درش ز چشم و لب میر زادگان | لاله ستان جنت و عبهرستان اوست | |
| ناهید زخمه زن گه چوبک زدن به شب | چابک زن خراجی چوبک زنان اوست | |
| خورشید روم پرور و ماه حبش نگار | سایه نشین ساحت طوبی نشان اوست | |
| تا روز و شب دو خادم رومی و نوبی‌اند | هر یک به صدق عنبر جان بر میان اوست | |
| شاگرد خادمان در اوست روزگار | کاستاد بحر دست جواهر فشان اوست | |
| شروان به عز شاه ز بغداد درگذشت | تا شاهزاده صفوة دین بانوان اوست | |
| بانوی شرق و غرب که چون خوان نهد به بزم | عنقا مگس مثال، طفیلی خوان اوست | |
| هست آسیه به زهد و زلیخا به ملک از آنک | تسلیم مصر و قاهره بر قهرمان اوست | |
| باز سپید دولت و شیر سیاه ملک | کاین پرده هم نشیمن و هم نیستان اوست |