| زین پس کفش آفتاب بخشد | کاندر خور بخش کان ندیده است | |
| کس بی‌کف راد صفوة الدین | در جسم کرم روان ندیده است | |
| در پرده نهان چو راز غیب است | غیب از دل خود نهان ندیده است | |
| چون کعبه مجاور حجاب است | آن کعبه که کس عیان ندیده است | |
| ذات ملکه است جنت عدن | کس جنت بی‌گمان ندیده است | |
| شاه ادریس است و خود جز ادریس | از مردان کس جنان ندیده است | |
| بر نه فلک او ستاره‌ی قطب | کس قطب سبک عنان ندیده است | |
| با قطب جز این دو قرة العین | کس مرقد فرقدان ندیده است | |
| بر روس و حبش که روز و شب راست | جز داغ ادب نشان ندیده است | |
| این روس و حبش دو خادمش دان | کاین خادم روی آن ندیده است | |
| ای بانوی خاندان جمشید | جم زین به خاندان ندیده است | |
| ای ساره صفات و آسیه زهد | کس چون تو زبیده سان ندیده است | |
| هر کس که ثنات بر زبان راند | جز کوثر در دهان ندیده است | |
| بر آتش هر که مدح راند | جز طوبی و ضیمران ندیده است | |
| خاک در تو هر آنکه بوسید | جز گوهر رایگان ندیده است | |
| چون تو ملکه نبود و چون من | کس شاعر مدح خوان ندیده است | |
| من دانم داستان مدحت | کس زین به داستان ندیده است | |
| آن دید ضمیرم از ثنایت | کز نیسان بوستان ندیده است | |
| و آن بیند بزمت از زبانم | کز بلبل گلستان ندیده است | |
| ذکر تو به باغ خاطر من | شاخی است که مهرگان ندیده است |