| تا شب تو گشت صبح، صبح تو عید بقا | جامه‌ی عیدی بدوخت بخت تو خیر الثیاب | |
| عدل تو چون صبح راست نایب فاروق گشت | دین عرب تازه کرد در عجم از احتساب | |
| صبح نهد طرف زر بر کمر آسمان | آب کند دانه هضم در جگر آسیاب | |
| صبح ستاره نما خنجر توست اندر او | گاه درخش جهان، گاه بدخش مذاب | |
| دهر شبانگه لقا تازه شد از تو چو صبح | تا به زبان قبول یافت ز حضرت جواب | |
| هست چو صبح آشکار کز رخ یوسف برد | دیده‌ی یعقوب کحل، فرق زلیخا خضاب | |
| بهر ولی تو ساخت وز پی خصم تو کرد | صبح لباس عروس شام پلاس مصاب | |
| مفخر خاقانی است مدح تو تا در جهان | صبح برد آب ماه میوه پزد ماه آب | |
| سحر دم او شکست رونق گویندگان | چون دم مرغان صبح نیروی شیران غاب | |
| شمه‌ای از خاطرش گر بدمد صبح‌وار | مهره‌ی نوشین کند در دم افعی لعاب | |
| تا نبود صبح را از سوی مغرب طلوع | روز بقای تو باد هفته‌ی یوم الحساب | |
| چار ملک در دو صبح داعی بخت تواند | باد به آمین خضر دعوتشان مستجاب |