| جبهه‌ی زرین نمود چهره‌ی صبح از نقاب | خنده‌ی شب گشت صبح خنده‌ی صبح آفتاب | |
| غمزه‌ی اختر ببست خنده‌ی رخسار صبح | سرمه‌ی گیتی بشست گریه‌ی چشم سحاب | |
| صبح چو پشت پلنگ کرد هوا را دو رنگ | ماه چو شاخ گوزن روی نمود از حجاب | |
| دهره برانداخت صبح، زهره برافکند شب | پیکر آفاق گشت غرقه‌ی صفاری ناب | |
| مائده سالار صبح نزل سحرگه فکند | از پی جلاب خاص ریخت ز ژاله گلاب | |
| صبح نشینان چو شمع ریخته اشک طرب | اشک فشرده قدح شمع گشاده شراب | |
| پنجه‌ی ساقی گرفت مرغ صراحی به دام | ز آتش صبح اوفتاد دانه‌ی دلها به تاب | |
| صبح همه جان چو می، می همه صفوت چو روح | جرعه شده خاک بوس خاک ز جرعه خراب | |
| چون ترنجی به صبح ساخته نارنج زر | از پی دست ملک، مالک رق و رقاب | |
| صبح سپهر جلال، خسرو موسی سخن | موسی خضر اعتقاد خضر سکندر جناب |