| در مدحت تو به هفت اقلیم | شش ضربه دهد سخنوران را | |
| شهباز سخن به دولت تو | منقار برید نو پران را | |
| با گاو زری که سامری ساخت | گوساله شمار زرگران را | |
| گر هست سخن گهر، چرا نیست | آهنگ بدو گهر خران را | |
| گر شادی دل ز زعفران خاست | چون رنگ غم است زعفران را | |
| تا حشر فذلک بقا باد | توقیع تو داد گستران را | |
| در جنت مجلست چراگاه | آهو حرکات احوران را | |
| بزمت فلک و سرات منزل | ماهان ستاره زیوران را |