| چنان استاده‌ام پیش و پس طعن | که استاده است الف‌های اطعنا | |
| مرا زانصاف یاران نیست یاری | تظلم کردنم زان نیست یارا | |
| علی الله از بد دوران علی الله | تبرا از خدا دوران تبرا | |
| نه از عباسیان خواهم معونت | نه بر سلجوقیان دارم تولا | |
| چو داد من نخواهد داد این دور | مرا چه ارسلان سلطان چه بغرا | |
| چو یوسف نیست کز قحطم رهاند | مرا چه ابن‌یامین چه یهودا | |
| مرا اسلامیان چون داد ندهند | شوم برگردم از اسلام حاشا | |
| پس از تحصیل دین از هفت مردان | پس از تاویل وحی از هفت قرا | |
| پس از الحمد و الرحمن والکهف | پس از یاسین و طاسین میم و طاها | |
| پس از میقات حج و طوف کعبه | جمار و سعی و لبیک و مصلی | |
| پس از چندین چله در عهد سی سال | شوم پنجاهه گیرم آشکارا | |
| مرا مشتی یهودی فعل، خصمند | چو عیسی ترسم از طعن مفاجا | |
| چه فرمائی که از ظلم یهودی | گریزم بر در دیر سکوبا | |
| چه گوئی کستان کفر جویم | نجویم در ره دین صدر والا | |
| در ابخازیان اینک گشاده | حریم رومیان آنک مهیا | |
| بگردانم ز بیت الله قبله | به بیت المقدس و محراب اقصی | |
| مرا از بعد پنجه ساله اسلام | نزیبد چون صلیبی بند بر پا | |
| روم ناقوس بوسم زین تحکم | شوم زنار بندم زین تعدا | |
| کنم تفسیر سریانی ز انجیل | بخوانم از خط عبری معما | |
| من و ناجرمکی و دیر مخران | در بقراطیانم جا و ملجا |