اذا ما الطیر غنت فیالصباح | اجب داعی معاطاة الملاح | |
هوا پر خندهی شیرین صبح است | بیار آن گریهی تلخ صراحی | |
ارق فضلاتها فالارض عطلی | تحلیها بوشی او وشاح | |
قبای صبح را مشکین زره زن | به موی زلف ترکان سلاحی | |
سیر نوالدیک عن عینالسکاری | ویشدو کالسکاری و هو صباح | |
صلاح از می سر رشته کند گم | صلائی درده ار مرد صلاحی | |
کان الدار و الکاسات دارت | ریاض اللهو حفت بالاقاحی | |
توئی تو راح را خاقانیا اهل | قفای عقل زن گر مرد راحی | |
به شروان شاخ اخستان تیمن | تری سعدالسعود علیالنواحی |