| دلم غارتیدی ز بس ترک‌تازی | ز پایم فکندی ز بس دست یازی | |
| گل و مل تو را خادمانند از آن شد | وفای گل و صحبت مل مجازی | |
| مرا جان درافکند در جام عشقت | گمان برد کاین عشق کاری است بازی | |
| هلاک تن شمع جان است اگرنه | نیاید ز موم این همه تن گدازی | |
| منم زین دل پر نیاز اندر آتش | تو آبی به لطف ای نگارا به نازی | |
| تو آنی که با من خلاف طبیعت | درآمیزی و کشتن من نسازی | |
| مپرس از دلم کز چه‌ای چون کبوتر | بگو زلف راکز چه چون چنگ بازی | |
| تو را چاکری گشت خاقانی آخر | خداوندیی کن به چاکر نوازی |