گر به عیار کسان از همه کس کمتریم
|
|
هیچ کسان را به نقد از همه محرمتریم
|
گر به امیدی که هست دولتیان خرماند
|
|
ما به قبولی که نیست از همه خرمتریم
|
گر تو به کوی مراد راه مسلم روی
|
|
ما به سر کوی عجز از تو مسلمتریم
|
صاف طرب شرب توست چون که فراهم نهای
|
|
دردی غم قوت ماست وز تو فراهمتریم
|
غصهی تلخ از درون خندهی شیرین زنیم
|
|
روی ترش چون کنیم نز گل تر کمتریم
|
گر تو چو بلعم به زهد لاف کرامت زنی
|
|
ما ز سگی دم زنیم وز تو مکرمتریم
|
خرمن عمر ای دریغ رفت به باد محال
|
|
در خوی خجلت ز عمر از مژه پرنمتریم
|
گرچه بهین عمر شد روز به پیشین رسید
|
|
راست چو صبح پسین از همه خوشدم تریم
|
گفتی خاقانیا کز غم تو بیغمیم
|
|
گر تو ز ما بیغمی ما ز تو بیغمتریم
|