بوی وفا ز گلبن عالم نیافت کس

بوی وفا ز گلبن عالم نیافت کس تا اوست اندر او دل خرم نیافت کس
منسوخ کن حدیث جهان را که در جهان هرگز دو دوست یک‌دل و همدم نیافت کس
آن حال کز وفای سگی باز گفته‌اند دیری است تا ز گوهر آدم نیافت کس
در ساحت زمین مطلب کیمیای انس کاندر خزانه‌ها فلک هم نیافت کس
چندین مگوی مرهم و مرهم که هر که بود در خستگی فروشد و مرهم نیافت کس
در چار بالش عدم آی از بساط کون کاینجا دم مراد مسلم نیافت کس
چون قفل و پره آلت بند است روز و شب زان لاجرم کلید در غم نیافت کس
خاقانیا ز عالم وحشت مجوی انس کانفاس عیسی از دم ارقم نیافت کس