چه بودی ار دل آن ماه مهربان بودی | که حال ما نه چنین بودی ار چنان بودی | |
بگفتمی که چه ارزد نسیم طره دوست | گرم به هر سر مویی هزار جان بودی | |
برات خوشدلی ما چه کم شدی یا رب | گرش نشان امان از بد زمان بودی | |
گرم زمانه سرافراز داشتی و عزیز | سریر عزتم آن خاک آستان بودی | |
ز پرده کاش برون آمدی چو قطره اشک | که بر دو دیده ما حکم او روان بودی | |
اگر نه دایره عشق راه بربستی | چو نقطه حافظ سرگشته در میان بودی |