مرا وصلت به جانی برنیاید | تو را صد جان به چشم اندر نیاید | |
به دیداری قناعت کردم از دور | که تو ماهی و مه در برنیاید | |
بدان شرطی فروشد دل به کویت | که تا جان برنیاید، برنیاید | |
تو خود دانی که آن دل کو تو را خواست | برای خشک جانی برنیاید | |
به میدان هوا در تاختم اسب | به اقبالت مگر در سر نیاید | |
اگر روزم فرو شد در غم تو | فرو شو گو قیامت برنیاید | |
بد آمد حال خاقانی ز عشقت | سپاسی دارد ار بدتر نیاید |