آنها که محققان راهند | در مسند فقر پادشاهند | |
در رزم، یلان بینبردند | در بزم، سران بیکلاهند | |
کعبه صفتاند و راه پیمای | باور کنی آسمان و ماهند | |
بر چرخ زنند خیمهی آه | هم خود به صفت میان آهند | |
بازیچهی دهرشان بنفریفت | زانگه که در این خیال کاهند | |
مستان شبانهاند اما | صاحب خبران صبحگاهند | |
خاقانیوار در دو عالم | از دوست رضای دوست خواهند |