| سر به عدم درنه و یاران طلب | بوی وفا خواهی ازیشان طلب | |
| بر سر عالم شو و هم جنس جوی | در تک دریا رو و مرجان طلب | |
| مرکز خاکی نبود جای تو | مرتبه‌ی گنبد گردان طلب | |
| مائده‌ی جان چو نهی در میان | جان به میانجی نه و مهمان طلب | |
| روی زمین خیل شیاطین گرفت | شمع برافروز و سلیمان طلب | |
| ای دل خاقانی مجروح خیز | اهل به دست آور و درمان طلب | |
| زهر سفر نوش کن اول چو خضر | پس برو و چشمه‌ی حیوان طلب | |
| خطه‌ی شروان نشود خیروان | خیر برون از خط شروان طلب | |
| سنگ به قرابه‌ی خویشان فکن | خویش و قرابات دگرسان طلب | |
| یوسف دیدی که ز اخوة چه دید | پشت بر اخوة کن و اخوان طلب | |
| مشرب شروان ز نهنگان پر است | آبخور آسان به خراسان طلب | |
| روی به دریا نه و چون بگذری | در طبرستان طربستان طلب | |
| مقصد آمال ز آمل شناس | یوسف گم کرده به گرگان طلب |