| خامه کش صفحه‌ی دین گرددت | میل‌زن چشم یقین گرددت | |
| لب چو گشائی، گرو هوش باش! | ورنه زبان درکش و خاموش باش! | |
| دل چو شود ز آگهی‌ات بهره‌مند | پایه‌ی اقبال تو گردد بلند | |
| بر سخن بیهده کم شو دلیر! | تا که از آن پایه نیفتی به زیر |
| خامه کش صفحه‌ی دین گرددت | میل‌زن چشم یقین گرددت | |
| لب چو گشائی، گرو هوش باش! | ورنه زبان درکش و خاموش باش! | |
| دل چو شود ز آگهی‌ات بهره‌مند | پایه‌ی اقبال تو گردد بلند | |
| بر سخن بیهده کم شو دلیر! | تا که از آن پایه نیفتی به زیر |