| عیب، نهان‌دار هنرپروران | عذرپذیرنده‌ی عذر آوران | |
| سرشکن خامه‌ی تدبیرها | خامه کش نامه‌ی تقصیرها | |
| ایمنی وقت هراسندگان | روشنی حال شناسندگان | |
| تازه کن جان نسیم حیات | کارگر کارگه کاینات | |
| ساخت چو صنعش قلم از کاف و نون | شد به هزاران رقمش رهنمون | |
| نقش نخستین چه بود زان؟ جماد | کز حرکت بر در او ایستاد | |
| کوه نشسته به مقام وقار | یافته در قعده‌ی طاعت قرار | |
| کان که بود خازن گنجینه‌اش | ساخته پر لعل و گهر سینه‌اش | |
| هر گهری دیده رواجی دگر | گشته فروزنده‌ی تاجی دگر | |
| نوبت ازین پس به نبات آمده | چابک و شیرین حرکات آمده | |
| برزده از روزنه‌ی خاک سر | برده به یک چند بر افلاک سر | |
| چتر برافراخته از برگ و شاخ | ساخته بر سایه‌نشین جا فراخ | |
| گاه فشانده ز شکوفه درم | گاه ز میوه شده خوان کرم | |
| جنبش حیوان شده بعد از نبات | گشته روان در گلش آب حیات | |
| از ره حس برده به مقصود، بودی | پویه‌کنان کرده به مقصود، روی | |
| با دل خواهنده ز جا خاسته | رفته به هر جا که دلش خواسته | |
| خاتمه‌ی اینهمه هست آدمی | یافته زو کار جهان محکمی | |
| اول فکر، آخر کار آمده | فکر کن کارگزار آمده | |
| بر کف‌اش از عقل نهاده چراغ | داده ز هر شمع و چراغ‌اش فراغ | |
| کارکنان داده به عقل از حواس | گشته به هر مقصد از آن ره‌شناس |