| دگر بار آن بت از خواری پشیمان | شد از جور و ستمگاری پشیمان | |
| نوشت از غایت مهری، که دانی | ضرورت نامهای در مهربانی | |
| بدان آشفتهی مسکین فرستاد | به لطف و عذرخواهی وعدها داد |
| دگر بار آن بت از خواری پشیمان | شد از جور و ستمگاری پشیمان | |
| نوشت از غایت مهری، که دانی | ضرورت نامهای در مهربانی | |
| بدان آشفتهی مسکین فرستاد | به لطف و عذرخواهی وعدها داد |