| صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن | دور فلک درنگ ندارد شتاب کن | |
| زان پیشتر که عالم فانی شود خراب | ما را ز جام باده گلگون خراب کن | |
| خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد | گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن | |
| روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند | زنهار کاسه سر ما پرشراب کن | |
| ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم | با ما به جام باده صافی خطاب کن | |
| کار صواب باده پرستیست حافظا | برخیز و عزم جزم به کار صواب کن |