خانهی تحقیق را ماه شبستان تویی | انفس و آفاق را میوهی بستان تویی | |
از ره صورت ترا آدم خاکیست نام | چونکه به معنی رسی صورت رحمان تویی | |
مهد سلیمان کشید باد به تاثیر مهر | مهد سلیمان بهل، مهر سلیمان تویی | |
داروی دردی که هست از در غیری مخواه | درد دل خویش را دارو و درمان تویی | |
در کرمآباد جود بر سر خوان وجود | اول نعمت تراست آخر مهمان تویی | |
آنکه سخن زاد ازو نی سخن آباد ازو | روی سخن در تو کرد زانکه سخندان تویی | |
دوش طلب گار دوست گشتم و گفت: اوحدی | کانچه طلب میکنی دور مرو، کان تویی |