| جان را ستیزه‌ی تو ندارد نهایتی | خوبان جفا کنند ولی تا به غایتی | |
| سنگین دلی، و گرنه چنین درد سینه سوز | در سینه‌ی تو نیز بکردی سرایتی | |
| دارم شکایت از تو، ولی منع میکند | حسن وفا که: باز نمایم شکایتی | |
| روی زمین چو قصه‌ی فرهاد کوهکن | پر شد حکایت من و شیرین حکایتی! | |
| خود چیست کشتن چو منی؟ کاهلی ز تست | تا هر زمان مرا بنسوزی ولایتی | |
| از گفت و گوی دشمن بسیار باک نیست | گر باشدم ز لطف تو اندک حمایتی | |
| زان زلف کافرانه مرنج، اوحدی، دگر | کز کافری بدیع نباشد جنایتی |