ازین نرگس و گل غرورم مده | وزین عود و شکر بخورم مده | |
چو بیمار عشقم علاجم بکن | چو غمخوار مهرم سرورم مده | |
بس این انتظارم به فردا و دی | دگر وعدهی دیر و دورم مده | |
ز لطف تو گر در جهنم یمیست | بنارم درانداز و نورم مده | |
اگر لایقم پردهای بر فگن | تمنا و تشویش حورم مده | |
ز غیر تو حاصل بجز رنج نیست | جدایی ز گنج حضورم مده | |
مرا چون تو زنار خود بستهای | قدح بینوای زبورم مده | |
شراب طهور من از دست تست | جزین یک شراب طهورم مده | |
ازین آرزو، تا که من زندهام | دل سخت و نفس صبورم مده | |
چو گستاخ شد در حدیث اوحدی | ز تقریر او ره به طورم مده |