دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم | و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم | |
از دل تنگ گنهکار برآرم آهی | کتش اندر گنه آدم و حوا فکنم | |
مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست | میکنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم | |
بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه | تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم | |
خوردهام تیر فلک باده بده تا سرمست | عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم | |
جرعه جام بر این تخت روان افشانم | غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم | |
حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا | من چرا عشرت امروز به فردا فکنم |