| خود را ز بد و نیک جدا کردم و رفتم | رستم ز خودی، رخ به خدا کردم و رفتم | |
| آن نفس به همی، که گرفتار علف بود | او را چو خران سر به چرا کردم و رفتم | |
| کام همگان محنت و ناکامی من بود | کم گفتم و آن کام فدا کردم و رفتم | |
| هر فرض که از من به همه عمر قضا شد | در یک رکعت جمله قضا کردم و رفتم | |
| هر قرض که در گردن من بود ز غیری | از خون دل و دیده ادا کردم و رفتم | |
| روی همگان چونکه به محراب ریا بود | من پشت برین روی و ریا کردم و رفتم | |
| پای دلم از هر هوسی سلسله‌ای داشت | از پای دل آن سلسله وا کردم و ر فتم | |
| تن را به نم چشم فرو شستم و شد پاک | دل را به غم عشق دوا کردم و رفتم | |
| دیدم که: دل اوحدی این جا بگرو بود | او را به دل خویش رها کردم و رفتم |