| مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم | طایر قدسم و از دام جهان برخیزم | |
| به ولای تو که گر بنده خویشم خوانی | از سر خواجگی کون و مکان برخیزم | |
| یا رب از ابر هدایت برسان بارانی | پیشتر زان که چو گردی ز میان برخیزم | |
| بر سر تربت من با می و مطرب بنشین | تا به بویت ز لحد رقص کنان برخیزم | |
| خیز و بالا بنما ای بت شیرین حرکات | کز سر جان و جهان دست فشان برخیزم | |
| گر چه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش | تا سحرگه ز کنار تو جوان برخیزم | |
| روز مرگم نفسی مهلت دیدار بده | تا چو حافظ ز سر جان و جهان برخیزم |