| بگشای ز رخ نقاب دیدار | تا نگذرد از درت خریدار | |
| این پرده که بر درست بردر | وین سایه که بر سرست بردار | |
| گفتی: بنشین که من بیایم | بنشینم و نیستی تو آن یار | |
| کز یاری من نیایدت ننگ | وز صحبت من نباشدت عار | |
| زین قاعده و خلاف بگذر | و آن داعیه در غلاف بگذار | |
| تا کی باشیم پس بر در؟ | وز هجر تو کرده رخ به دیوار | |
| هر کس به حساب تار و پودست | ما با سخن تو در شب تار | |
| پنداشتمت که: مهربانی | و آن نیز خیال بود و پندار | |
| سر در سر کار عشق کردیم | و اگه نشدی، زهی سر و کار؟ | |
| هر لحظه مکن بکشتنم زور | هر روز مکن بهشتنم زار | |
| یا آن دل برده باز پس ده | یا این تن مرده نیز بگذار | |
| مپسند که از فراق رویت | فریاد برآرم اوحدی‌وار |