| چون ندیدم خبری زین دل رنجور ترا | در سپردم به خدا، ای ز خدا دور، ترا | |
| شاد نابوده ز وصل تو من و نابوده | توجفا کرده و من داشته معذور ترا | |
| صورت پاک ترا از نظر پاک مپوش | که به جز دیده‌ی پاکان ندهد نور ترا | |
| گر ز دیدار تو آگاه شوند اهل بهشت | سر مویی نفروشند به صد حور ترا | |
| ای که رنجی نکشیدی و ندیدی ستمی | چه غم از حال ستم‌دیده‌ی رنجور ترا؟ | |
| تو که چون من ننشستی به غمی روز دراز | سخت کوتاه نماید شب دیجور ترا | |
| اوحدی را ز نظر دور مدار، ای دل و جان | که دلارام ترا دارد و منظور ترا |