ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش | دلم از عشوه شیرین شکرخای تو خوش | |
همچو گلبرگ طری هست وجود تو لطیف | همچو سرو چمن خلد سراپای تو خوش | |
شیوه و ناز تو شیرین خط و خال تو ملیح | چشم و ابروی تو زیبا قد و بالای تو خوش | |
هم گلستان خیالم ز تو پرنقش و نگار | هم مشام دلم از زلف سمن سای تو خوش | |
در ره عشق که از سیل بلا نیست گذار | کردهام خاطر خود را به تمنای تو خوش | |
شکر چشم تو چه گویم که بدان بیماری | می کند درد مرا از رخ زیبای تو خوش | |
در بیابان طلب گر چه ز هر سو خطریست | میرود حافظ بیدل به تولای تو خوش |