| به دور لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش | به بوی گل نفسی همدم صبا می‌باش | |
| نگویمت که همه ساله می پرستی کن | سه ماه می خور و نه ماه پارسا می‌باش | |
| چو پیر سالک عشقت به می حواله کند | بنوش و منتظر رحمت خدا می‌باش | |
| گرت هواست که چون جم به سر غیب رسی | بیا و همدم جام جهان نما می‌باش | |
| چو غنچه گر چه فروبستگیست کار جهان | تو همچو باد بهاری گره گشا می‌باش | |
| وفا مجوی ز کس ور سخن نمی‌شنوی | به هرزه طالب سیمرغ و کیمیا می‌باش | |
| مرید طاعت بیگانگان مشو حافظ | ولی معاشر رندان پارسا می‌باش |