موج شراب و موجهی آب بقا یکی است | هر چند پردههاست مخالف، نوا یکی است | |
خواهی به کعبه رو کن و خواهی به سومنات | از اختلاف راه چه غم، رهنما یکی است | |
این ما و من نتیجهی بیگانگی بود | صد دل به یکدگر چو شود آشنا، یکی است | |
در چشم پاک بین نبود رسم امتیاز | در آفتاب، سایهی شاه و گدا یکی است | |
بی ساقی و شراب، غم از دل نمیرود | این درد را طبیب یکی و دوا یکی است | |
از حرف خود به تیغ نگردیم چون قلم | هر چند دل دو نیم بود، حرف ما یکی است | |
صائب شکایت از ستم یار چون کند؟ | هر جا که عشق هست، جفا و وفا یکی است |