| دلم رمیده لولی‌وشیست شورانگیز | دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز | |
| فدای پیرهن چاک ماه رویان باد | هزار جامه تقوا و خرقه پرهیز | |
| خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد | که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز | |
| فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی | بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز | |
| پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر | به می ز دل ببرم هول روز رستاخیز | |
| فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی | که جز ولای توام نیست هیچ دست آویز | |
| بیا که هاتف میخانه دوش با من گفت | که در مقام رضا باش و از قضا مگریز | |
| میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست | تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز |