| آمد هزار تیر تو بر جسم چاک چاک | یک تیر شد خطا و شدم باعث هلاک | |
| گر یار یاورم بود از آسمان چه بیم | گر دوست مهربان بود از دشمنان چه باک | |
| اشکم ز بیم هجر تو هر روز تا سمک | آهم ز دست خوی تو هر شام تا سماک | |
| بازش مگر حیات دهد لطف شهریار | اکنون که گشت رشحه ز جور فلک هلاک | |
| محمود پادشاه که در روزگار او | از نوک ناوکش شده خفتان چرخ چاک |