| هر که بر وضع آن نظر افکند | باغ فردوسش از نظر افتاد | |
| هر غریبی که جا گرفت آنجا | هرگزش از وطن نیامد یاد | |
| خان گلشن به نام خوانندش | در صفا چون نشان ز گلشن داد | |
| داده استاد، جان به آب و گلش | کافرین بر روان آن استاد | |
| سحر دستش کشیده بر خارا | شکل مانی ز تیشه‌ی فرهاد | |
| چون به معماری قضا و قدر | یافت اتمام این نکو بنیاد | |
| بهر تاریخ زد رقم هاتف | جاودان داردش خدا آباد |