چو نی نالدم استخوان از جدایی | فغان از جدایی فغان از جدایی | |
قفس به بود بلبلی را که نالد | شب و روز در آشیان از جدایی | |
دهد یاد از نیک بینی به گلشن | بهار از وصال و خزان از جدایی | |
چسان من ننالم ز هجران که نالد | زمین از فراق، آسمان از جدایی | |
به هر شاخ این باغ مرغی سراید | به لحنی دگر داستان از جدایی | |
چو شمعم به جان آتش افتد به بزمی | که آید سخن در میان از جدایی | |
کشد آنچه خاشاک از برق سوزان | کشیده است هاتف همان از جدایی |