| گواهی دهد چهرهی زرد من | که دردی بود بیدوا درد من | |
| شدم خاک اگر از جفایش مباد | نشیند به دامان او گرد من | |
| به گلزاری من ای صبا چون رسی | بگو با گل ناز پرورد من | |
| که گر یک نظر روی من بنگری | ترحم کنی بر رخ زرد من | |
| وگر یک نفس آه من بشنوی | جگر سوزدت از دم سرد من |
| گواهی دهد چهرهی زرد من | که دردی بود بیدوا درد من | |
| شدم خاک اگر از جفایش مباد | نشیند به دامان او گرد من | |
| به گلزاری من ای صبا چون رسی | بگو با گل ناز پرورد من | |
| که گر یک نظر روی من بنگری | ترحم کنی بر رخ زرد من | |
| وگر یک نفس آه من بشنوی | جگر سوزدت از دم سرد من |