ای خوش و فارغ، از غم ما پرس | عاشقان ضعیف را واپرس | |
عجز من بین، دعای من بپذیر | میتوانی، به لطف دستم گیر | |
داری از عاشقان خویش ملال | خون ایشان چراست بر تو حلال؟ | |
به کسی التفات کن نفسی | که ندارد بجز تو هیچ کسی | |
فارغی از درون صاحب درد | مکن، ای دوست، هرچه بتوان کرد | |
گر تو خوبی و ما ضعیف و فقیر | تابت، ای خور، ز ذره باز مگیر | |
رخ به ما مینما و جان میبخش | بر دل ریش عاشقان میبخش |