| رفت کار دل ز دست، اکنون تو دان | جان امید اندر تو بست، اکنون تو دان | |
| دست و پایی می‌زدم، تا بود جان | شد، دریغا! دل ز دست، اکنون تو دان | |
| شد دل بیچاره از دست وفات | زیر پای هجر پست، اکنون تو دان | |
| رفت عمری کمدی کاری ز من | چون که عمرم برنشست، اکنون تو دان | |
| نیک نومیدم ز امید بهی | حالم از بد بدتر است، اکنون تو دان | |
| از گل شادی ندیدم رنگ و بوی | خار غم در جان شکست، اکنون تو دان | |
| چون عراقی را ندادی ره به خود | گمرهی شد خودپرست، اکنون تو دان |