چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود | ور آشتی طلبم با سر عتاب رود | |
چو ماه نو ره بیچارگان نظاره | زند به گوشه ابرو و در نقاب رود | |
شب شراب خرابم کند به بیداری | وگر به روز شکایت کنم به خواب رود | |
طریق عشق پرآشوب و فتنه است ای دل | بیفتد آن که در این راه با شتاب رود | |
گدایی در جانان به سلطنت مفروش | کسی ز سایه این در به آفتاب رود | |
سواد نامه موی سیاه چون طی شد | بیاض کم نشود گر صد انتخاب رود | |
حباب را چو فتد باد نخوت اندر سر | کلاه داریش اندر سر شراب رود | |
حجاب راه تویی حافظ از میان برخیز | خوشا کسی که در این راه بیحجاب رود |