| وه! که کارم ز دست می‌برود | روزگارم ز دست می‌برود | |
| خود ندارم من از جهان چیزی | وآنچه دارم ز دست می‌برود | |
| یک دمی دارم از جهان و آن نیز | چون برآرم ز دست می‌برود | |
| بر زمانه چه دل نهم؟ که روان | همچو یارم ز دست می‌برود | |
| در خزان ار دلی به دست آرم | در بهارم ز دست می‌برود | |
| از پی صید دل چه دام نهم؟ | که شکارم ز دست می‌برود | |
| چه کنم پیش یار جان افشان؟ | که نثارم ز دست می‌برود | |
| نیست جز آب دیده در دستم | زان نگارم ز دست می‌برود | |
| طالعم بین که: در چنین غم‌ها | غمگسارم ز دست می‌برود | |
| بخت بنگر که: پای بر دم مار | یار غارم ز دست می‌برود | |
| دستگیرا، نظر به کارم کن | بین که کارم ز دست می‌برود |